Oleh Hamzah hd.
Demi menyempurnakan sesuatu tugas dalam kalangan intra ATM,
Mej Nor banyak menggunakanbudi bicara di samping mematuhi arahan-arahan yang
dikeluarkan. Sebagai contoh, walaupun ketiadaan gunship untuk
penerbangan malam, jika NURI diperlukan untuk penerbangan casevac maupun ulang
bekal (resupply) yang melibatkan hidup mati anggota di perbatasan akan
menjadi keutamaan kepada beliau. Prinsip tidak mementingkan diri sendiri dan
tidak prejudis di antara perkhidmatan menjadi pegangan beliau.
Untuk mendarat di Kroh, beliau dan gunship dipandu oleh lampu Land Rover. Beberapa buah Land Rover digunakan sebagai marker di grass strip. Misi berjaya. TUDM tidak menghampakan TDM. Sebagai penghargaan, keesokan petang, Pegawai Memerintah 6 RAMD telah menjemput mereka untuk minum teh di Mes pegawai beliau (khemah kanvas).
Program pengkisahan sejarah
yang dianjurkan oleh Perpustakaan Negara Malaysia (PNM) Negeri Perlis pada 28
Ogos 2012 yang lalu adalah manifestasi penghargaan kepada pahlawan-pahlawan
negara era insurgensi yang telah berkorban jiwa dan raga mereka di dalam
membenteras kemaraan dan pendominasian Parti Komunis Malaya (PKM) di hutan
belantara Malaysia pada suatu ketika dahulu khususnya dan pengorbanan warga
pasukan keselamatan sepanjang zaman secara keseluruhannya.
Program ini adalah satu
usaha untuk mencungkil bahan-bahan sejarah lisan dari masyarakat setempat yang
dirakam secara formal dan tidak formal daripada beberapa individu-individu
terpilih bertujuan untuk menghasilkan bahan-bahan sejarah lisan untuk dijadikan
rujukan dan kajian di Unit Koleksi Negeri Perlis. Mengimbau kembali sejarah dan nostalgia
penting yang pernah berlaku di Malaysia secara umumnya dan kawasan-kawasan
sekitar Negeri Perlis secara khusus bagi memastikan kesinambungan sejarah silam
tidak luput ditelan zaman.
‘Nubari
Yang Terluka’ cuba mengimbau kisah-kisah perjuangan pejuang-pejuang dan
pahlawan yang telah terkorban dalam usaha menuntut pembelaan dan pembebasan
tanahair melalui beberapa orang individu yang terpilih yang mana dalam konteks
ini adalah mereka yang terdiri dari bekas pegawai Angkatan Tentera Malaysia (ATM)
yang terlibat secara langsung menentang pengganas komunis. Dengan hasrat, sumbang bakti, keringat dan darah merah mereka yang mengalir semasa
mempertahankan maruah bangsa sentiasa dikenang dan mendapat pengiktirafan dari
semua rakyat Malaysia.
Keperitan dan kesengsaraan
sepanjang menjalankan tugas di perbatasan memerlukan nilai kesabaran yang
tinggi. Keluarga dan kampong halaman
ditinggalkan demi negara. Perjuangan mereka
samada sebelum merdeka atau pasca merdeka dikenang dan tidak dinafikan hingga
kini oleh majoriti rakyat Malaysia terutamanya pihak pemerintah yang
mengiktiraf 31 Julai sebagai Hari Pahlawan dan merencanakan sesuatu saban
tahun.
Banyak peristiwa penting
telah berlaku dalam lipatan sejarah Malaysia yang mana paling meninggalkan
kesan ialah pendudukan Jepun di Tanah Melayu dari 15 Feb 1942 hingga 12 sep
1945 yang telah menyemarakkan semangat nasionalisme dalam kalangan rakyat
Malaya. Ini terbukti dengan kemunculan
beberapa gerakan anti Tentera Jepun yang merupakan reaksi penduduk terhadap
kekejaman Tentera Jepun. Rentetan
penjajahan Inggeris dan Jepun di Tanah Melayu menjadikan dimensi penentangan
bertambah rumit dan berpanjangan walaupun penjajah sudah berjaya diusir keluar.
Parti Komunis Malaya (PKM)
yang pada mulanya membentuk Malayan People's Anti-Japanese Army (MPAJA) yang
juga dikenali sebagai Bintang Tiga bersama British telah berpatah arang
berkerat rotan setelah Jepun meninggalkan Tanah Melayu dengan membubarkan MPAJA
dan mengambil jalan sendiri kembali menentang British dan anggota keselamatan
iaitu Askar Melayu dan Polis yang pada masa itu dikelolakan oleh pihak British.
Peristiwa Bukit Kepong pada
23 feb 1950 telah menyebabkan 17 anggota polis terkorban dalam mempertahankan
Balai Polis Bukit Kepong. Lt. Adnan
Saidi dan Sarjan Jamil Mohd Shah telah memahatkan nama mereka sebagai pejuang
negara yang gugur di medan peperangan.
Wira-wira ini bertempur hingga ke titisan darah yang terakhir demi makna
sebuah keamanan.
Tunku Abdul Rahman Putra
Al-Haj telah memberi sinar harapan kepada perjuangan penduduk Tanah Melayu. Pihak British telah membenarkan Tanah Melayu
mentadbir sendiri negaranya.
Perpaduan antara tiga kaum utama
iaitu Melayu, Cina dan India telah membuahkan hasil apabila Perjanjian London
yang ditandatangani pada 8 Feb 1956 telah memberi petanda bahawa Tanah melayu
akan merdeka pada 31 Ogos 1957. Justeru
pada 31 Ogos 1957, kalimat Merdeka telah dilaungkan oleh Tunku Abdul Rahman di
hadapan ribuan penduduk Tanah Melayu menandakan Malaya sudah dari belenggu
penjajahan.
Peristiwa
Kalabakan era konfrontasi Malaysia-Indonesia telah merakam satu
tragedi berdarah berlaku pada tanggal 29 Disember 1963 yang telah mengorbankan
seorang pegawai dan tujuh anggota Batalion ke-3 RAMD, manakala 18 orang anggota
lagi tercedera setelah diserang oleh 130 orang tentera Indonesia. Peristiwa berdarah yang menimpa Kompeni ‘C’
Batalion ke-3 RAMD itu terletak tidak jauh dari tebing Sungai Kalabakan. Pos sementara ini terletak kira-kira 30 batu ke utara Tawau dan 12 batu
ke utara sempadan Kalimantan, Indonesia. Walaupun dalam keadaan tidak bersedia,
anggota-anggota platun telah menentang musuh yang berlipat ganda ramainya dan
memaksanya berundur.
Kekacauan dalam negara tidak
tamat begitu saja malah senario pasca merdeka menyaksikan ancaman PKM begitu
agresif dan mencabar ketahanan dan kesabaran rakan-rakan dalam pasukan
keselamatan. Berkat kesungguhan dan
perencanaan yang betul pemerintah telah membawa kepada perletakan senjata PKM
pada tahun 1989 tetapi pemantauan berterusan diberi sehingga kini terhadap
ideologi ini yang mana kebanyakan penganalisis pertahanan mengatakan ideologi
PKM tidak turut terpadam atau dibubarkan ketika perjanjian tersebut dan ia
kemungkinan boleh dihidupkan semula bila keadaan memerlukan.
Sebenarnya banyak lagi
peristiwa-peristiwa berdarah yang terakam dalam sejarah negara yang melibatkan pasukan
keselamatan Malaysia yang telah berkorban nyawa demi kedaulatan negara. Dalam ratusan peristiwa sejarah perjuangan
ini tercatat cuma beberapa peristiwa sahaja yang masyarakat boleh akses melalui
pengkisahan seperti ini yang mana segar dari mulut mereka-mereka yang terlibat
secara langsung.
Ahli Panel 1
Ahli Panel 1
Leftenan Kolonel (Lt Kol)
Basri bin Haji Omar PGB (Bersara) dilahirkan pada 22 Mei 1952 di Merbok Kedah
mendapat pendidikan awal di negeri Kedah dan bersekolah menengah di Sekolah
Tuanku Abdul Rahman (STAR) Ipoh pada tahun 1970. Melanjutkan pelajaran di Royal Military
College (RMC) dan seterusnya ditauliahkan di dalam perkhidmatan ATM pada 14
April 1972. Membuat pengkhususan dalam
bidang kejuruteraan di Pune India pada tahun 1981 dan beliau merupakan Pegawai
Kejuruteraan di dalam Rejimen Askar Jurutera Diraja (RAJD).
Selaku pegawai Askar Jurutera
beliau banyak terbabit di dalam operasi melibatkan penanaman, pembersihan dan
pemusnahan bom dan jerangkap samar.
Pernah pada musim hujan bulan Nov dan Dis 1975, beliau dan pasukannya
terlibat di dalam penanaman jerangkap samar di perbatasan Malaysia Thai iaitu
sepanjang 5 km tanpa henti. Dalam
suasana hutan tropika yang tebal dan hujan lebat berterusan menjadikan tugas
tersebut sangat mencabar.
Satu peristiwa yang tidak
boleh dilupakan sampai akhir hayat beliau ialah semasa beliau mengetuai Pasukan
Jurutera membersih jerangkap samar di dalam sebuah terowong yang ditinggalkan
oleh pengganas komunis setelah diasak oleh Pasukan Komando Tentera Darat (TD)
di sempadan Malaysia-Thai iaitu dalam kawasan Gubir dalam negeri Kedah.
Kisah ini berlaku pada
tahun 1976 dalam satu operasi yang dinamakan OPS GUBIR 2 iaitu operasi mencari dan
memusnah jerangkap samar kerana sebelum ini pasukan keselamatan selalu terkena jerangkap
samar dan telah ramai yang terkorban justeru Dato Mahmud, Panglima 2 Divisyen
pada masa itu mahukan supaya tempat persembunyian pengganas komunis pula
diserang ekoran dari informasi yang diperolehi daripada anggota musuh yang
menyerah diri berkenaan kewujudan terowong bawah tanah.
Dalam gerakan ini tidak
dilibatkan askar Infantri biasa tetapi Pasukan Khas (Komando) telah
diaturgerakkan. Dari kem Gubir ke
kawasan operasi adalah dengan menggunakan helikopter NURI dengan mengambil masa
lebih kurang 45 minit untuk tiba ke kawasan sempadan dan semua anggota terlibat
didaratkan dengan kaedah repelling dan winching kerana kawasan
itu tiada tempat pendaratan heli (Landing pad).
Komando yang terlibat seramai lebih kurang 60 orang manakala Tim
Jurutera turut diaturgerakkan sebagai pembantu untuk membersih jerangkap samar
dan membuat landing pad untuk pendaratan heli.
Pada 20 Apr 1976, hanya Lt.
M Meor dan pasukannya saja yang masuk bersama Komando dengan menggunakan 5 buah
NURI untuk menyerang namun cubaan pertama kemasukan gagal kerana mereka
terlebih dahulu diserang oleh pengganas komunis. Percubaan kedua berjaya kerana NURI diiringi
oleh Allouette sebagai gunships.
Semasa winching down, pengganas komunis menyambut kedatangan dari
bawah menyebabkan Komando turun bertempiaran mencari perlindungan untuk
bertindak balas. Semasa pihak Komando memberi tentangan, tiba-tiba saja musuh
didapati ‘hilang’.
Pada masa itu lah Sarjan Husin dan Sarjan Jantan telah terpijak jerangkap samar dan putus kaki. Selepas itu Tim Jurutera pula didaratkan untuk membuat pembersihan dan lain-lain tugas yang berkaitan. Lt M Mior membuat anggaran bahawa kawasan itu mempunyai lebih kurang 3,600 jerangkap samar yang tertanam. Oleh kerana jerangkap samar terlalu banyak, Tim Jurutera terpaksa membuat lorong selamat terlebih dahulu untuk membolehkan askar berjalan dan tidur/berehat dengan selamat. Makanan dihantar dari Kem Gubir melalui udara, cuma minuman sahaja yang dibawa oleh setiap individu yang terlibat.
Pada masa itu lah Sarjan Husin dan Sarjan Jantan telah terpijak jerangkap samar dan putus kaki. Selepas itu Tim Jurutera pula didaratkan untuk membuat pembersihan dan lain-lain tugas yang berkaitan. Lt M Mior membuat anggaran bahawa kawasan itu mempunyai lebih kurang 3,600 jerangkap samar yang tertanam. Oleh kerana jerangkap samar terlalu banyak, Tim Jurutera terpaksa membuat lorong selamat terlebih dahulu untuk membolehkan askar berjalan dan tidur/berehat dengan selamat. Makanan dihantar dari Kem Gubir melalui udara, cuma minuman sahaja yang dibawa oleh setiap individu yang terlibat.
Mengimbau kembali peristiwa
yang bermula pada 22 Apr 1976 itu, Lt Muda Basri tiba di Kem Gubir dan pada 23
Apr beliau digerakkan dengan helikopter ke kawasan operasi. Pada petang 24 Apr mereka memperolehi satu
peta yang menunjukkan satu sistem terowong di bawah kem pengganas tersebut
sekali gus terjawab persoalan pengganas ‘hilang’ dengan tiba-tiba semasa
bertempur dengan Komando pada hari pertama.
Difahamkan bahawa terowong tersebut bersambung terus ke negara
Thailand. Oleh kerana penemuan sistem
terowong yang agak sistematik binaannya dan juga merupakan penemuan pertama
dalam sejarah TDM, maka menjadi satu tugas Tim Jurutera untuk membuat
penyiasatan dan kajian lanjut.
Hari pertama membuat proses
pembersihan semuanya berjalan lancar dan hari kedua, selaku ketua tim, Lt Muda Basri
ingin melihat sendiri bagaimana anak-anak buahnya sedang membuat pembersihan
jerangkap samar. Satu lagi Tim Jurutera
yang diketuai oleh Lt Meor berada jauh di bahagian hadapan.
Dengan ditemani oleh L/Kpl
Abdullah, mereka menuruni sehingga 31 anak tangga di dalam terowong
tersebut. Waktu itu Lt Basri terlihat
satu guni beras yang dilipat dan diletakkan di sebelah kiri. Terdetik di hatinya mengesyaki kemungkinan di
situ ada suis jerangkap samar di mana jika terpijak pasti akan menghasilkan
letupan. Justeru beliau telah memberi
arahan supaya L/kpl Abdullah dan yang lain-lain mengikuti rapat di sebelah
kanan. Dalam suasana gelap di tempat itu
mereka terpaksa menggunakan lampu suluh untuk bergerak.
Sebaik saja Lt Muda Basri
melangkah kaki ke sebelah kanan, tiba-tiba satu letupan kuat berlaku. Dirinya rebah dan senjata yang dibawanya juga
terpelanting. L/kpl Abdullah menjerit
mengatakan bahawa dia sudah terkena jerangkap samar. Lt Muda Basri luka di bahagian punggung,
walaupun kelihatan tidak begitu serius, kesakitannya amat terasa dan beliau
diberi suntikan morfin untuk meredakan kesakitannya. Pakaiannya koyak rabak
dimamah serpihan bahan letupan jerangkap samar.
L/Kpl Abdullah terkena di
bahagian dada yang sememangnya instalasi jerangkap samar dibuat begitu untuk
mendapat impak maksima dengan mensasarkan organ jantung manusia. Dalam keadaan gawat itu semua tertumpu untuk
menyelamatkannya. Beliau diusung naik
keluar dari terowong dalam keadaan parah.
Setiba di permukaan, beliau menghembuskan nafas terakhir.
Apa yang diceritakan oleh Lt Kol Basri, Allahyarham Abdullah adalah seorang anggota yang baik,
patuh kepada perintah dan komited dalam tugas.
Apa yang sangat menyedihkan ialah semasa ‘pemergian’ beliau, isterinya
sedang mengandung. Jenazah L/kpl
Abdullah dibawa ke Taiping untuk diuruskan sebelum dibawa ke kampong halamannya
di Melaka.
Dalam peristiwa lain pada
hari yang sama iaitu 22 Apr 1976 juga secara kebetulannya Trooper Yaacob dari
yunit Komando telah terkena jerangkap samar dan putus kakinya. Trooper Yaacob merupakan rakan sedarjah LtM
Basri semasa persekolahan di Kedah.
Beliau di wadkan di hospital Alor Setar.
Pak Omar, bapa kepada LtM Basri datang melawat Yaacob bersama bapanya
Pak Hasan.
Beliau tidak tahu yang
anaknya juga telah terkena jerangkap samar kerana berita kemalangan Ltm Basri dimaklumkan
pada keluarga di rumah. Sungguh terkejut
bila dimaklumkan bahawa anaknya Basri juga diwadkan di Hospital tersebut.
Di Hospital Alor Setar 25
Apr, LtM Basri dikunjungi oleh Mej Haris Rejab, pegawai TD yang bertugas di
RBCO Songkhla semasa beliau dalam perjalanan balik ke Sungai Petani. Surat khabar 27 dan 28 Apr melaporkan tentang
NURI kemalangan di kawasan operasi Gubir
ditembak Komunis. Semua krew dan
penumpang terkorban termasuk Mej Haris dan Lt Wan Munsif. Lt Wan Munsif asalnya
beliau juga seorang Pegawai Jurutera yang telah mengambil alih projek LtM Basri
di Kelantan yang selepas itu telah beralih angin menjadi seorang juruterbang
TUDM.
LtM Basri telah dikurniakan
Pingat Keberanian PGB ialah pada 2 Jun 1976 di atas jasa dan keberanian beliau
semasa menjalankan tugas. Satu perkara
yang beliau ingin kongsi dengan generasi
sekarang yang masih dalam perkhidmatan khususnya atau semua umat Islam
umumnya ialah adanya ayat-ayat Al-quran yang tertentu jika diamalkan dengan
betul ianya boleh ‘penyelamat’ kepada kita dari ditimpa kecelakaan yang lebih
besar dalam sesuatu kejadian. Dengan
izin Allah.
Mej Ishak bin Mohd Isa KPK (Bersara)
lahir di Bukit Mertajam Pulau Pinang pada 1 Feb 1955. Mendapat pendidikan awal di Pahang dan Perlis
seterusnya melanjutkan pelajaran menengah di Technical Institute Tunku Abdul
Rahman Pulau Pinang.
Beliau memulakan latihan
asas ketenteraan di Pusat Latihan Rekrut Port Dickson pada 15 Sep 1973 selama 3
bulan dan meneruskan latihan Bakal Pegawai Kadet, Sebatang Karah Port Dickson
sehingga April 1974 dan meneruskan pengajian ketenteraan di Maktab Tentera
Diraja Sungai Besi sehingga Okt 1974.
Beliau bersara dari perkhidmatan tentera pada 15 Sep 1996. Beliau menerima anugerah Pingat Keputusan
Perutusan Keberanian (KPK) pada tahun 1980 berpaksikan pengorbanan dan
keberanian yang ditunjukan semasa menyertai operasi-operasi penting menentang pengganas
komunis.
Antara peristiwa-peristiwa
yang sukar untuk Mej Ishak lupakan sepanjang perkhidmatan ialah semasa
menjalani kursus Taktik Pegawai Muda di Kem Komando Sungai Udang Melaka, Ops
Sedar Gubir dan Ops 792 Alpha di Selatan Thai.
Mengenang kembali peristiwa
yang membawa tragedi rakan sekursusnya iaitu LtM Razak yang putus kakinya terkena
rotor blade NURI yang tiba-tiba terhempas semasa siri latihan abseiling
sedang dilakukan di hutan Kem Trendak.
Sebagai ketua dalam kumpulan kedua, LtM Ishak menjadi orang pertama yang
turun dengan selamat diikuti oleh LtM Azman dan LtM Razak. Semasa LtM Razak diturunkan dari NURI
tiba-tiba helikopter tersebut terhempas. Walaubagaimana pun rakan-rakan yang semua
selamat kecuali buddynya yang paling rapat telah kehilangan kaki dalam
sekelip mata.
Semasa bertugas dengan Unit
14 Malaysian Teritorrial Army(MTA)/9 Renjer sekitar tahun 1977, LtM Ishak yang
merupakan Ketua Platun No 4 terlibat dengan Ops Sedar Gubir yang mereka
menganggap sebagai operasi balas dendam kerana sebelum ini ramai rakan-rakan
dari pasukan keselamatan telah tercedera dan terkorban di kawasan ini. Sebelum bertempur dalam operasi itu, mereka
telah menyerang satu penempatan komunis di Sintok iaitu di kawasan sempadan
namun pihak musuh baru saja mengosongkan tempat itu.
Di kawasan tersebut
terdapat 3 lubang seluas lubang kubur yang dibina oleh komunis untuk dijadikan
perangkap binatang liar sebagai sumber makanan.
Terdapat seekor Tapir yang terperangkap di dalam salah satu lubang
tersebut. Selama 6 hari 5 malam mereka
bersembunyi di kawasan itu menunggu kehadiran musuh yang kemungkinan akan
datang untuk melihat perangkap mereka.
Oleh kerana musuh juga tidak muncul-muncul, mereka mengambil keputusan
untuk meneruskan perjalanan.
Tapir yang terperangkap
juga disembelih untuk dijadikan ransum. Dalam pergerakan balik ke Markas Medan setelah
gagal membuat serang hendap, LtM Ishak
tiba-tiba terjatuh dalam salah satu lubang perangkap tersebut. Selepas beberapa hari setelah pulih dari
kesakitan akibat terjatuh dalam lubang perangkap dan beliau juga megalami demam
selepas itu, beliau mengambil keputusan untuk kembali membuat serangan hendap
tempat Tapir ditemui kerana beliau menjangkakan musuh akan kembali datang untuk
melihat perangkap namun sekali lagi gagal kerana musuh tidak juga datang.
Pada 24 Mei, Platun No 4 yang
sedang berada di sektor Sungai Kawi diarahkan
untuk membantu platun no 5 yang berada di sektor Sungai Seraya. Pada 25 Mei 1977 LtM Ishak dibantu oleh
anak-anak buahnya melakukan rondaan dan terpaksa menyeberangi 2 batang sungai
dan 2 buah gunung untuk sampai ke lokasi. Sepanjang perjalanan mereka telah terjumpa
banyak kesan-kesan pendudukan pengganas komunis yang baharu ditinggalkan. Tiba di satu permatang yang berada
betul-betul di garisan sempadan Malaysia-Thai pada pukul 5.00 petang dalam
keadaan hujan panas tetapi agak lebat.
Mereka cuma berteduh di bawah pohon palas gajah yang banyak kedapatan di
kawasan itu. Di atas permatang itu juga
terdapat kesan-kesan serang hendap yang pernah berlaku sebelum ini.
Arahan diberi kepada
anak-anak buah supaya terus menembak jika ternampak orang yang tidak dikenali
masuk ke kawasan itu pada waktu malam
kerana mereka yakin tiada orang lain akan masuk ke kawasan itu melainkan musuh. Lokasi ini tiada kubu dibuat melainkan mereka
hanya mengambil perlindungan di celah-celah pokok palas sahaja. Lebih kurang jam 6.45 petang, kelihatan
kelibat musuh telah memasuki kawasan serang hendap mereka maka pertempuran
bermula dalam keadaan masing-masing tidak nampak di antara satu sama lain cuaca
gelap dilitupi hutan tebal.
Dalam pertempuran yang tak
sampai 20 minit itu, LtM Ishak dimaklumkan seorang anak buahnya Renjer Badrul
telah terkena tembakan di siku. Darah
keluar dengan banyaknya, kemudian diberi rawatan kecemasan untuk
meredakannya. Siang keesokan harinya
baru mereka membuat search di kawasan tersebut dan menjumpai satu mayat
musuh dalam keadaan tertiarap. Bersamanya
sepucuk senapang M16 dan barang-barang persendirian. Didapati kesan-kesan darah menuju ke Thailand
dan dianggarkan 3-5 orang musuh telah cedera atau terbunuh dalam pertempuraan
ini tetapi mereka sempat melarikan diri
ke sempadan.
Untuk membolehkan mayat dan
anggota yang sakit dikeluarkan dari hutan belantara tersebut, NURI dipanggil
untuk casevac dan bodevac.
Keadaan hutan tebal dan pokok-pokok yang tinggi di kawasan itu adalah mustahil
untuk membuat landing pad.
Sebagai alternatif. mereka dikehendaki mencari satu kawasan yang sesuai
untuk winching point. Untuk
membuat winching point, mereka terpaksa meredah belantara dari jam 11
pagi hingga jam 4.30 petang baru berjumpa satu kawasan yang sesuai untuk winching. Setelah mayat pengganas dan Rjr Badrul
dikeluarkan dari kawasan operasi, mereka bermalam di situ dan keesokan harinya barulah mereka bergerak balik ke Pangkalan hadapan
dan pada 30 Mei mereka diterbangkan ke Kem Gubir. Keesokannya pula baru mereka balik menemui
keluarga di Kem Batu Uban Pulau Pinang.
Semasa melaksanakan Ops 792
Alpha (Selamat Sawadee) di Sadao selatan Thailand, satu peristiwa yang tak
dapat dilupakan oleh Mej Ishak di mana heli yang mereka naiki telah ditembak
oleh pengganas semasa sedang menuju ke Landing Point. Kejadian ini memaksa mereka terjun keluar
dari helikopter dalam ketinggian 10 kaki dari bumi. Sebagai tentera kadang kala kami terpaksa
mengambil tindakan drastik dan membelakangkan keselamatan bila berhadapan
dengan situasi bahaya yang datang di luar jangkaan. Pilihan hanya satu samada memilih mendapat
risiko yang lebih kecil semasa terjun dari heli yang sedang hover atau
terpaksa menggadai nyawa jika heli diletupkan jika kami lambat bertindak.
Banyak lagi
peristiwa-peristiwa yang berlaku keatas beliau dan rakan-rakan sepanjang
perkhidmatan yang mana tidak ada kesempatan untuk beliau menceritakan
kesemuanya dalam satu masa. Pesan beliau
kepada anak-anak bangsa Malaysia hari ini, hargailah keamanan yang telah
dicipta oleh generasi terdahulu dengan air mata dan darah demi kesejahteraan
dan keharmonian hidup generasi hari ini.
Mejar
Nor Ibrahim bin Sulaiman PTU (Bersara) dilahirkan pada 9 April 1949 di Kuala
Kangsar. Beliau mendapat pendidikan awal
di Lumut, Perak dan meneruskan pengajian peringkat menengah di Sekolah King
Edward VII, Taiping. Selepas tamat pengajian di Maktab Tentera Diraja (
MTD), Sungai Besi selama dua tahun (1967-1969), beliau memasuki perkhidmatan TD
pengambilan ke 11 Tauliah Tetap (regular) dan ditauliahkan sebagai second lieutenant
pada 14 April 1969.
Pada
tahun 1973, beliau memulakan kerjaya sebagai juruterbang helikopter TUDM
setelah mendapat pendedahan di sebuah syarikat penerbangan milik rakyat
Amerika, iaitu SEA Helicopters (Malaysia), di Kuala Lumpur. Semasa latihan, beliau dilatih dengan pesawat
Bell 47G, Bell Jet Ranger dan Allouette 111 selama setahun sebelum di tugaskan
di No 10 Skuadron, TUDM Kuantan.
Sepanjang
menjalankan tugas sebagai juruterbang NURI, beliau banyak terlibat secara langsung
dalam operasi menentang pengganas komunis di Semenanjung Malaysia. Bukan sahaja kehilangan ramai rakan
seperjuangan malah bergelumang darah dengan warga TD yang cedera parah dan
terkorban. NURI turut menjadi sasaran pengganas komunis dan
beliau sendiri pernah ditembak oleh mereka.
Dalam
pemikiran pengganas komunis, helikopter adalah di antara elemen kapabiliti
kritikal yang merupakan kunci utama kepada pasukan yang mana jika dimusnahkan
atau ditawan ia akan melemahkan keupayaan tempur sesuatu pasukan. Tanpa
helikopter akan menjejaskan mobiliti operasi TD di hutan belantara.
Ini
bermakna peranan juruterbang NURI juga
kritikal dan nyawa mereka seperti telur di hujung tanduk kerana mereka juga
menjadi sasaran utama pengganas komunis. Tidak hairanlah jika nyawa
juruterbang-juruterbang NURI sebenarnya turut menjadi ‘idaman’ pengganas
komunis sehinggakan mereka menyebarkan risalah dengan menawarkan RM 3000.00
untuk satu nyawa mereka. Anggota perisikan pernah menjumpai lakaran taktikal pengganas
komunis supaya menjadikan juruterbang sebagai sasaran utama untuk ditembak
dalam usaha mereka melumpuhkan mobiliti TD di belantara.
Pada
27 April tahun 1976 negara telah dikejutkan dengan berita sebuah helikopter
NURI ditembak jatuh oleh pengganas komunis. Semua krew dan penumpang terkorban di kawasan
operasi di Hutan Simpan Ulu Muda, Gubir, Kedah. Helikopter tersebut dalam fasa
penerbangan dari landing pad (LP) ke Kem Gubir semasa ditembak.
Semasa
kejadian itu, Mej Nor Ibrahim sedang mengikuti kursus peralihan ‘Kapten’
helikopter NURI di No.10 Skuadron, TUDM Kuantan. Beliau menceritakan semua juruterbang-juruterbang
yang terlibat merupakan rakan-rakan seperjuangan yang sangat dikenali. Beliau
telah ditugaskan untuk mengiringi jenazah Lt. (U) Wan Munsif ke Kangar untuk
dikebumikan dan membantu keluarga arwah mengurus perpindahan isterinya ke
Kangar.
Sudah
36 tahun peristiwa ini berlalu. Seorang
insan yang mengikuti rapat segala peristiwa dan perkembangan berkaitan ialah
Puan Khadizah Khalid, isteri kepada Allahyarham Lt Wan Munsif yang juga ada
bersama dalam program ini.
Cikgu Khadizah |
Dalam satu peristiwa lain, Mej Nor
menceritakan satu peristiwa semasa trup TD sedang menaiki NURI Alpha di Kroh, Kapten
NURI Charlie dalam penerbangan balik ke Kroh dari landing pad, telah
memberitahu bahawa NURI Bravo telah ditembak oleh pengganas komunis semasa hovering.
Selepas melepaskan beban (underslung
load), Kapten NURI tersebut terus beredar.
Mej Nor Ibrahim pada masa itu berpangkat
Kapten telah mengarahkan Charlie mengiringi Bravo untuk mendarat di landing
strip di Banchatharat. Gunship juga diarah berlegar di ruang udara
sementara menunggu ketibaan beliau.
Setiba di landing strip, trup
ditugaskan untuk memberi perlindungan keselamatan. NURI Bravo diarah untuk shutdown dan
beliau mengarahkan krew NURI Bravo mengambilalih NURI Alpha tanpa mematikan
enjin sementara beliau sendiri memeriksa keseluruhan NURI Bravo. Selain fuselage
berlubang-lubang, satu janakuasa tidak berfungsi akibat terkena tembakan.
Seterusnya trup diarahkan menaiki semula NURI Alpha dan mengarah kapten NURI Bravo
membawa balik trup ke Kroh. Mej Nor
Ibrahim pula mengambilalih NURI Bravo dan mengarahkan kapten NURI Charlie
mengekorinya dengan diiringi oleh gunship dengan pesanan kepada kapten NURI
Charlie supaya mengambil beliau dan krew sekiranya beliau terpaksa membuat
pendaratan kecemasan.
Beliau selamat mendarat di Kroh. Ketua Staf di Butterworth bertanyakan tindakan
beliau selanjutnya, samada beliau memerlukan recovery team atau tidak. Mej
Nor memaklum kepada Ketua Staf yang dia akan terbang balik ke PangkalanTUDM
Butterworth dan memerlukan sebuah NURI lain untuk dia meneruskan tugas.
Sebuah NURI tersedia untuknya dan beliau terbang semula ke Kroh, dan menyelesaikan misi dengan jayanya. Namun disebalik kejayaan itu Trup yang berada di landing pad ketika itu memberitahu apa sebenarnya yang berlaku semasa Mej Nor sedang hovering NURI Bravo di landing pad. Mereka ternampak varey light di udara. Tiba-tiba, pengganas komunis telah menembak NURI Bravo yang dipandunya dari semua arah. Pengganas telah mengelilingi landing pad dan hanya menunggu waktu untuk menembak NURI Bravo. Nasib masih menyebelahi beliau.
Sebuah NURI tersedia untuknya dan beliau terbang semula ke Kroh, dan menyelesaikan misi dengan jayanya. Namun disebalik kejayaan itu Trup yang berada di landing pad ketika itu memberitahu apa sebenarnya yang berlaku semasa Mej Nor sedang hovering NURI Bravo di landing pad. Mereka ternampak varey light di udara. Tiba-tiba, pengganas komunis telah menembak NURI Bravo yang dipandunya dari semua arah. Pengganas telah mengelilingi landing pad dan hanya menunggu waktu untuk menembak NURI Bravo. Nasib masih menyebelahi beliau.
Demi menyempurnakan sesuatu tugas dalam kalangan intra ATM,
Mej Nor banyak menggunakanbudi bicara di samping mematuhi arahan-arahan yang
dikeluarkan. Sebagai contoh, walaupun ketiadaan gunship untuk
penerbangan malam, jika NURI diperlukan untuk penerbangan casevac maupun ulang
bekal (resupply) yang melibatkan hidup mati anggota di perbatasan akan
menjadi keutamaan kepada beliau. Prinsip tidak mementingkan diri sendiri dan
tidak prejudis di antara perkhidmatan menjadi pegangan beliau.
Di suatu senja semasa detachment
di Kroh, Pegawai Risik 6 RAMD telah memohon kepada Brigade Air Support
Officer (BASO) bagi pihak Markas Udara, supaya NURI mengambil satu casevac
di landing pad. Anggota tersebut
telah ditembak di kepala dan masih hidup. Pada dasarnya BASO meluluskan
permohonan tersebut tetapi konsiderasi terpulang kepada juruterbang samada
bersetuju atau tidak untuk membuat penerbangan memandangkan hari sudah beransur
gelap.
BASO
sedia maklum NURI tidak dilengkapi dengan peralatan untuk penerbangan malam.
Semata-mata mengharapkan kebolehan pancaindera sahaja. Mej Nor Ibrahim
sememangnya pernah membuat penerbangan malam tetapi melibatkan penerbangan dari
‘airfield to airfield’ sahaja kerana banyak objek-objek yang boleh dijadikan
panduan. Terbang malam ke Landing Pad ‘kawasan panas’ mengundang
kecelakaan walaupun diiringi oleh gunship.
Dalam
keadaan serba salah setelah Pegawai Risik merayu dan BASO menyerahkan
tanggungjawab kepada juruterbang untuk membuat keputusan, Mej Nor Ibrahim
akhirnya bersetuju untuk mengambil anggota yang sedang bertarung dengan maut
setelah juruterbang Alouette Gunship bersedia untuk mengiringi.
Sebenarnya
apa yang sedang digambarkan oleh beliau pada masa itu ialah ketika sebuah NURI
terapung (hover) untuk menaikkan casevac dengan limpahan lampu yang
terang benderang yang terpaksa dinyalakan untuk membantu Kuarter Master
menaikkan casevac adalah kemungkinan boleh menarik perhatian pengganas
komunis yang berada di sekitar lokasi akan menjadikan NURI sebagai sasaran
latihan penembakan malam. Malangnya
anggota tersebut telah meninggal dunia semasa di dalam helikopter.
Untuk mendarat di Kroh, beliau dan gunship dipandu oleh lampu Land Rover. Beberapa buah Land Rover digunakan sebagai marker di grass strip. Misi berjaya. TUDM tidak menghampakan TDM. Sebagai penghargaan, keesokan petang, Pegawai Memerintah 6 RAMD telah menjemput mereka untuk minum teh di Mes pegawai beliau (khemah kanvas).
Penerbangan
tersebut telah diketahui oleh Ketua Skuadron (KS). Sekembali dari detachment,
resepsi yang beliau terima ialah KS mempersoalkan tindakan beliau yang tidak
mengambil kira risiko ke atas kedua-dua buah pesawat dan krew seandainya pengganas
komunis mengambil tindakan menembak mereka pada malam itu.
Alasan
beliau ialah jika sekiranya beliau tidak melakukan penerbangan tersebut,
anggota itu akan terkorban dan kemungkinan anggota-anggota keselamatan akan
hilang kepercayaan terhadap TUDM kerana keadaan anggota pada masa itu
sebenarnya masih hidup. Sekiranya diberitahu anggota tersebut telah terkorban,
sudah pasti beliau tidak akan mengambil risiko kerana bodevac boleh
dilakukan ke esokan hari.
Sebagai kapten pesawat, beliau bertanggungjawab ke atas sebarang keputusan yang beliau telah buat. Sekurang-kurangnya beliau telah cuba untuk menyelamatkan satu nyawa tetapi ketentuan Ilahi mengatasi segalanya.
Sebagai kapten pesawat, beliau bertanggungjawab ke atas sebarang keputusan yang beliau telah buat. Sekurang-kurangnya beliau telah cuba untuk menyelamatkan satu nyawa tetapi ketentuan Ilahi mengatasi segalanya.
Atas
dasar menentang segala usaha individu atau kumpulan yang cuba untuk membawa
pulang Chin Peng ke Malaysia, beliau rasa bertanggung jawab dan sedar betapa
perlunya beliau tampil berkongsi pengalaman semasa menentang kekejaman pengganas
untuk tatapan umum.
Beliau
juga mengharapkan supaya pihak kerajaan Perlis mengambil suatu pendekatan
positif terhadap pengorbanan anak-anak Perlis dengan memberi apa-apa
penghargaan kepada pejuang-pejuang yang masih hidup dan juga kepada balu-balu
sebagai mengenang jasa dan budi mereka yang tersangat tinggi nilainya kepada
negara.
Penutup
Sebagai rakyat Malaysia keseluruhan amnya seharusnya berusaha
mengekalkan keamanan dan kemakmuran negara kerana kemakmuran dan keamanan ini
akan diwarisi kepada generasi yang akan datang.
Ketengangan dan kekacauan yang berlaku di luar negara seperti Mesir dan
yang terbaru di Syria wajar kita jadikan contoh yang terbaik. Turut tercatat dalam sejarah ialah rusuhan
kaum pada 13 Mei 1969 telah banyak meninggalkan kesan kehancuran, kemusnahan
dan pertumpahan darah yang berlaku berpunca dari ketegangan kaum.
Kesan daripada suasana sebegini akan menjejaskan bukan sahaja nama baik
negara malahan kemerosotan ekonomi dan sosial masyarakat juga akan terjejas
sama. Mencipta kemerdekaan dan
mengekalkan keamanan negara bukan suatu perkara yang senang untuk digapai satu
ketika dahulu namun berkat ketabahan dan kebijaksanaan pemimpin-pemimpin
terdahulu seperti Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj, Tun Sambathan dan Tun Tan
Cheng Lock maka perpaduan kaum dapat
dijalin dengan baik dan terus dipertahankan oleh pimpinan terkemudian. Kita tidak mahu sejarah luka berulang kembali
dan generasi hari ini perlu diberi kefahaman sejelas-jelasnya supaya keamanan
dan keharmonian yang dikecapi hari ini dapat dinikmati sampai bila-bila. MP